مناجات ماه رمضانی با صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه
خـوردیم یـا غـم دگـران را بـدون تو یا خوردهایم حـسرت نان را بدون تو از بـسکه بی تـوأیـم نـفـهـمـیـدهایم که دیـدیم بـاز هم رمـضـان را بـدون تو یـادش بخـیـر میگـذرانـدیـم آن قـدیـم با گریه خط به خطِ اذان را بدون تو ما را ببخش امامِ "زمانهای بی کسی" طی کردهایم اکر که زمان را بدون تو دیگر دهان به بردن نام تو باز نیست چـرخانـدهایم بسکه زبان را بدون تو مـا از بـهـارِ بـودن تـو بی تـصـوریم یک عمر دیـدهایم خـزان را بدون تو دل با دل تو میتـپد اصلاً نخـواسـتیم این قلب را و این ضربان را بدون تو در کربلا به قصد فرج پهن کـردهایم هر سـال سـفـرۀ دلـمـان را بـدون تو شاید خدا به حق حـسـیـنـش رقـم زند امسال آخـرین رمـضان را بـدون تو |